زمانی که اصغر فرهادی خرس طلایی برلین را برد، نگاهی به برندگان جوائز اصلی این جشنواره و جشنواره ونیز انداختم برندگان نخل طلای کن را هم بارها دیدم، با کمال تعجب دیدم که اثری از فیلمسازهای بزرگی مثل کوبریک، سرجئو لئونه و اسپیلبرگ نیست یک بار دیگر برندگان کن را بررسی کردیدم که در آنجا هم اثری از این کارگردانها نبود، در عوض پر بود از کارگردانهایی که حالا دیگر هیچ جایی ذکری از آنها (و یا فیلمشان) نمی شود. حتی کارگردان برنده کن مانند محمد لخدر حمینه، شگفت آور است نه؟ پس می بینیم که آنچه بیشتر از این جوایز باعث ماندگاری نام فیلمساز می شود، مردم و منتقدین هستند.